Dag 42 18-03-2013

Vandaag hebben we het eerste evaluatie gesprek met onze mentor Katrien. Ik bereid enkele punten voor die ik wil bespreken en vul mijn stage agenda aan zodat ik deze kan voorleggen. Ook bespreken Bob en ik welke projecten we nog willen doen. Zo komen we tot het besluit dat we iets willen organiseren voor de mannen van Mandoleo tijdens hun paasvakantie, anders hangen zij toch maar gewoon overal rond. We komen op het idee om een soort Olympische Spelen te organiseren, die elke voormiddag zullen doorgaan zodat ze in de namiddag zelf iets kunnen doen. En zo kan ook de studie en de voetbal trainingen blijven doorgaan. Ik had een interessant gesprek met Katrien. Ik sprak over de projecten dat ik al gedaan heb en welke ik nog zou willen doen. Voor Pav ga ik mij vooral bezig houden met het wiskundeniveau van de kleinsten van Mandoleo op te krikken. Voor techniek blijven we iedere zaterdag een workshop geven want dit is nog steeds een groot succes. We bespreken ook ons plan voor in de paasvakantie een project uit te werken. Ze vindt dit een zeer goed idee dus we kunnen beginnen dit plan volledig uit te werken. In de namiddag trek ik naar Mandoleo om studie te geven. Daar aangekomen vind ik niemand van de studenten waar ik normaal les aan geef. Ik hoor van een andere student dat ze allemaal overgeplaatst zijn naar Bangwé. De Canadezen zijn namelijk massaal geld in Bangwé aan het pompen. En de broeders hebben gedacht als we zorgen dat alle jongens van Mandoleo ook in Bangwé zitten krijgen zij ook allerlei cadeaus. Dit is allemaal goed en wel, maar dit hadden ze toch eens kunnen communiceren. Ik besloot om zelf eens een kijkje te gaan nemen in Bangwé. En inderdaad alle studenten zaten in Bangwé. Ook hadden ze iedereen aan het werk gezet, zo ook de jongetjes van 6-12 jaar. Na een gesprek met de Canadese project leider besloot ik toch gewoon studie te geven. Ik nam ze allemaal mee naar het schooltje vlak tegen het tehuis. Omdat niemand zijn boeken mee had. Heb ik maar Engelse les gegeven. Thuis aangekomen deed ik meteen mijn verhaal. En omdat ook nog enkele andere studenten hun project in Mandoleo of Bangwé deden, konden er een paar niet mee lachen. Zo gingen Kaat en Maxime normaal alle kamers kuisen en schilderen. En aangezien de Canadezen alles gaan renoveren en aankopen valt heel hun project in het water. Bob en ik besluiten dat we gewoon onze projecten gaan voortzetten maar dan in Bangwé. De sfeer was vrij bedrukt dus ik ben samen met Bëtul en Amber naar Vitus getrokken. Daar praatte ik met Vitus over zijn toekomst plannen. Want hij heeft van de Antwerpenaren die hier voor een maand zijn een studiebeurs gekregen.