Dag 48 24-03_2013

Vandaag is het zondag en ons motto luidt zondag = josdag. Maar vandaag eens niet. Ik vertrek samen met Kaat weer naar het ziekenhuis en het zou een lange dag in het ziekenhuis worden. Bij aankomst schreven we ons in en mochten we plaats nemen op een bankje. Na 2 uur wachten op een dokter besloot ik toch eens naar dokter Pepper te bellen. En na nog geen 5 min stond hij daar. Omdat er gedurende 2 uur niemand een consultatie had gekregen, moesten we nog eens een uur wachten tot het aan ons was. Toen hij dan eindelijk aan de “operatie” wou beginnen, vond hij geen scalpel. Hij zei dan maar droog dat we morgen moesten terug komen. Na zijn 7 jaar hier in Afrika is hij stilaan de Afrikaanse gewoonten aan het overnemen. Ik dacht bij mezelf: ‘Dat gaat hier niet waar zijn!’ Ik zei toen tegen Kaat, wacht hier ik ga in 1 van de kraampjes om een scheermesje. Toen ik terug was, was dokter Pepper al vertrokken en had zijn Afrikaanse vervanger al overgenomen. Als eerste moest John een spuit krijgen ter de verdoving. Dit was buiten John zelf gerekend, hij begon te spartelen als een vis die je op het droge gooit. Kaat en ik probeerden hem met alle macht tegen te houden. De dokter kwam toch maar gevaarlijk dicht bij men arm met zijn naald. Nog geen 5s nadat de spuit gegeven was begon de dokter al meteen te snijden. Natuurlijk brulde John het uit. Door het vele lawaai dat hij maakte kwamen er uit het niets 5 Afrikaanse vrouwen kijken. We hadden dus toeschouwers tijdens onze operatie. Het volledig verhaal van de operatie vertel ik wel eens in België. Ik kan u enkel zeggen dat ik nog nooit zo iets heb gezien. Ondertussen was het al bijna 4 uur dus ons dagje zat er al bijna op. ’s Avonds waren we weer bij Katrien uitgenodigd om te komen eten. Het was weer heerlijk! Ook lieten we door Anita ons haar eens knippen want dat was wel nodig. Anita heeft haar roeping gemist, ons haar was precies door een vakvrouw geknipt. Terug thuis luisterden we naar de verhalen van de andere studenten die naar het park Katavi waren geweest. De avond sloten we af met een spelletje Risk, ik moest revanche nemen na mijn nederlaag van gisteren.